Κων/ος Θ. Αλεξόπουλος  (Κωστής)

(1930 - 2014) 

Κων/ος Θ. Αλεξόπουλος, από το Βελημάχι (1930-2014), παντρεύτηκε στο Μοναστηράκι την Αλεξάνδρα (Αλέξω) Πατσή.

Υπηρέτησε στο Σώμα της Χωροφυλακής *, στο χωριό Κούμανι.

Αφότου παντρεύτηκε αποχώρησε από το Σώμα και μετακόμισε με την οικογένειά του (τρία παιδιά τότε) στην Αθήνα όπου και εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος, αποκτώντας ένα ακόμα παιδί.  

με τα δυο μεγαλύτερα παιδιά του 

όλη η οικογένεια 

από αριστερά: Κωστής , Γιάννης, Αλέξω, Θοδώρα (Λόλα), Ανδρέας, Δήμητρα 

........

Αγαπούσε και εκτιμούσε τον συνάνθρωπό του.

Χαρακτηριστικά αναφέρω το εξής:

Τον καιρό που υπηρετούσε στη Χωροφυλακή, ο Διοικητής του τον διέταξε να δώσει σε κρατούμενο βουρδουλιές, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά  βούτηξε το διοικητή από το γιακά και του είπε: «θα σε αναφέρω, δεν είναι αυτός τρόπος συμπεριφοράς στους συνανθρώπους μας».

Άλλη φορά, όταν συνόδευε κρατούμενο για να δικαστεί στον Πύργο για χρέη, στο δρόμο συζητώντας τον λυπήθηκε και τελικά κατέληξε να δώσει το μισθό του, να του πληρώσει τα χρέη και να  τον αθωώσει το Δικαστήριο και να γυρίσει ο φτωχός στην οικογένειά του.

Αυτός ήταν ο θείος μου (επιτρέψτε μου να καμαρώνω), ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που άμα του έκλεινες το δρόμο, δεν σου ζήταγε το λόγο, αλλά έστριβε και πέρναγε ήρεμος παραδίπλα.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που άμα τον «χαστούκιζες», σου γύρναγε και το άλλο μάγουλο.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που άμα τον πρόσβαλες, δεν βάσταγε κακία, το προσπερνούσε, το ξέχναγε την ίδια ώρα.

Με λίγα λόγια ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ – ΠΡΟΒΑΤΟ.

Ευσεβής και ευλαβής που διάβαζε μέρα - νύχτα την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, (είχε κάνει και ένα διάστημα καλογεροπαίδι, για να αποφύγει τους αντάρτες).

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που στο τσεπάκι του είχε την Επιστολή του Κυρίου και όποιον και όπου συναντούσε τον σταύρωνε και του διάβαζε ευχές για ΥΓΕΙΑ.

Χαρακτηριστικές του φράσεις : « βζουμ» , «για ένα χου χάνομαι».

*  Δυο λόγια για τα Σώματα Ασφαλείας.

 Η Χωροφυλακή ήταν ένα σώμα σαφώς μεγαλύτερο από την Αστυνομία Πόλεων (η οποία είχε τότε μόλις 10 -12 χιλιάδες άτομα).

Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε με την Αστυνομία Πόλεων στη σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.

Αποστολή της ήταν η αστυνόμευση όλης της Ελληνικής Επικράτειας, εκτός του κέντρου των πόλεων της Αθήνας, της Κέρκυρας, της Πάτρας και του Πειραιά.

Υπό την ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής τελούσαν τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια.

Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, υπήρχε συνεργασία των δύο Σωμάτων