Παπά Φίλιππας Πέτρου

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω μέσα από κοινούς φίλους

 και αμέσως γίναμε κι εμείς φίλοι.

Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή στα 55 του χρόνια, απρόσμενα και άδικα.

Καταγόμενος από την ωραία Δίβρη και με ρίζες από τη Ορεινή (Μοστενίτσα) , πρωτοδιορίστηκε στην ενορία της σαν νεαρός ιερωμένος .

Ακούραστος εργάτης της προσφοράς και της δημιουργικότητας, ελειομανής τίμιος με υπερβάλλοντα ζήλο, υπηρέτησε την ενορία του χωριού του.

Παντού μπροστά σε λύπες, σε χαρές των συγχωριανών και όχι μόνο.

Με έργα συντήρησης και ανάδειξης σε όλες τις εκκλησίες ακόμα και στο πιο μικρό ξωκλήσι της Ορεινής.

Με δική του πρωτοβουλία αλλά και με την στήριξη των συμπατριωτών του, κατάφερε να καθιερώσει την Μοστενίτσα τον προορισμό πιστών, όχι μόνο των ντόπιων αλλά και της ευρύτερης περιοχής , αφού διοργάνωσε το γνωστό σε όλους “ αντάμωμα ” στην εκκλησία του Άι-Γιάννη που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού .*

Κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου και 26 Σεπτεμβρίου πλήθος κόσμου θα συνεχίζει να ανηφορίζει μετά από “ κάλεσμα του παπά Φίλιππα ” και όλων των συγχωριανών για να ανάψει ένα κερί και να γιορτάσει τον Άγιο.

από τραπέζι με φίλους στον Κάββουρα (Μοναστηράκι)

το βίντεο είναι αμοντάριστο, από γλέντι στην κουρά 

στο  ποιμνιοστάσιο του παπα - Φίλιππα στην Ορεινή

*

Σε ύψος 1.400 μέτρων στην οροσειρά του Ερυμάνθου στην κορυφή ενός απότομου βουνού, βρίσκετε ο πολιούχος της Ορεινής, ο Αϊ Γιάννης ο Θεολόγος. Αρχικά, το εκκλησάκι χτίστηκε από Σλάβους ενώ στη συνέχεια ξαναχτίσθηκε πολλές φορές λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών. Οι Μοστενιτσάνοι είναι πολύ περήφανοι για τον Άγιο τους. Εδώ ανεβαίνουν, και ανέβαιναν και παλιότερα με τα πόδια, στις 8 Μαΐου και στις 26 Σεπτεμβρίου, για να εορτάσουν τον Αγιάννη και να κάνουν τα ξακουστά για την περιοχή γλέντια!! Στις 18 Αυγούστου του 2008 έγιναν τα θυρανοίξια μιας καινούριας εκκλησίας, προσφορά των Μοστενιτσάνων στον Άγιο - προστάτη τους, με την παρουσία του Μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού που χοροστάτησε σε μια συγκινητική τελετή, πολλών κατοίκων της Ορεινής αλλά και από τα γύρω χωριά και παρουσία των αρχών της περιοχής.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ Θ. ΚΟΛΙΠΕΤΣΑ: Η "ΑΜΑΖΟΝΑ" ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ

Ιερά Μονή Παναγίας Κλειβωκάς

    Μοιραζόμαστε μαζί σας ένα μοναδικό βιβλιαράκι που είχε εκδοθεί το 1954 

με τίτλο 

Η Μονή της Κλειβωκάς 

και με υπότιτλο           

Η γραφική Κοντοβάζαινα.

    Στο πρώτο του τμήμα ο συγγραφέας του Πρεσβύτερος και Εφημέριος της Αγίας Τριάδας Κοντοβαζαίνης Βασίλειος Σπηλιόπουλος περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα της Ιεράς Μονής Κλειβωκάς.

πηγή: kontovazaina .gr

 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (1898 - 1959)

    Κάνοντας βόλτα στα παλαιοπωλεία του Μοναστηρακίου, έπεσε το μάτι μου σ' ένα ανοιχτό παλιό φυλλάδιο και μάλιστα στη φωτογραφία υψηλόβαθμου αστυνομικού. Πηγαίνοντας πιο κοντά και παίρνοντας στα χέρια μου το παλιό φυλλάδιο, αυτό που κυκλοφορούσε η Αστυνομία Πόλεων (Αστυνομικά Χρονικά), συνειδητοποιώ  ότι πρόκειται για τον συγχωριανό μας Ιωάννη Πανόπουλο, Αρχηγό της Αστυνομίας Πόλεων, κατά τη δεκαετία του '50.

Μνημείο πεσόντων Αρκάδων 1940-1941 Τρίπολη Αρκαδία

     Το Μνημείο θεμελιώθηκε το 2004, σε ένδειξη μνήμης και τιμής των πεσόντων Αρκάδων, κατά τις παραπάνω πολεμικές επιχειρήσεις στο στρατόπεδο του 11ου Συντάγματος Πεζικού (11 ΣΠ- «ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ»).    Η ανέγερση του μνημείου, αποτέλεσε πρωτοβουλία του αρχιτέκτονα και καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης κ. Αργύρη Πετρονώτη. Με τη συνδρομή του Γενικού Επιτελείου Στρατού και την υποστήριξη των τοπικών αρχών, ολοκληρώθηκε ο εξωραϊσμός του και πλέον είναι επισκέψιμο από το κοινό.

    Το μνημείο, που βρίσκεται στο Β.Δ. άκρο του στρατοπέδου του 11ου Σ.Π. στην Τρίπολη, αφιερώθηκε απ΄ τον ίδιο στην μνήμη του θανόντος αδελφού του (Ανθ/λγου Μιχαήλ Πετρονώτη), ο οποίος σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο, περιοχή Μάλι Σπάτ, την 30-12-1940, αλλά και στη μνήμη των συνολικά 603 ανιχνευθέντων πεσόντων στο Αλβανικό Μέτωπο, κατά το έπος του 1940 – 1941.

    Το υπόψη έργο αποτελεί ένα μεγαλειώδες μνημείο μορφής τύμβου πολυανδρίας, αποτελούμενο από έναν βραχώδη όγκο (ύψους 10 περίπου μέτρων) που συμβολίζει ύψωμα του Αλβανικού Μετώπου, περιβαλλόμενο από 32 πινακίδες πεσόντων (603 πεσόντες).

     Στο εσωτερικό του βράχου έχει δημιουργηθεί θολωτή κρύπτη, διαμορφωμένη σε τρισυπόστατο Ιερό, αφιερωμένο στους προστάτες και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.

    Το προκείμενο έργο είναι διφυές, ήτοι Μνημείο και Αρχιτεκτόνημα. Πρωτίστως Μνημείο τιμής στους Πεσόντες.
    Είναι αφιερωμένο στο σύνολό τους. Έχει όμως και ατομικά χαρακτηριστικά καθενός: 6 βιογραφικά στοιχεία συνοδευόμενα με την πολεμική τους παρουσία: Κατ’ αρχήν έτος και τόπος γέννησης (προς δόξαν της γενέτειράς τους) και εν συνεχεία μονάδα στην οποία πολέμησαν και με ποιον βαθμό, εντέλει μνεία χρόνου και τόπο θανάτου. Το τελευταίο είναι κύριο χαρακτηριστικό και καταγράφεται με ακρίβεια, ώστε με τη βοήθεια του ιστορικού χάρτη της Αλβανίας να ανιχνεύεται ο τόπος της θανής τους. Το μνημείο τέλος εμπλουτίζεται με τον οφειλόμενο φόρο τμής στις Ελληνίδες μανάδες, ήτοι κοσμείται με το μητρώνυμο κάθε πεσόντος.

     Τα ονόματα όλων των πεσόντων, αναγράφονται στον εξωτερικό χώρο του μνημείου, επάνω σε δεκαοχτώ (18) στήλες, ενώ στον εσωτερικό χώρο αυτού, βρίσκεται (ημιτελής) ο Ι. Ν. της Αγίας Σκέπης και παρεκκλήσια του Αγίου Γεωργίου και Αγίου Νικολάου, προστάτων Αγίων των ενόπλων δυνάμεων.

   Στο μνημείο αυτό είναι γραμμένα και τα ονόματα των

 5 πεσόντων στρατιωτών εκ Μοναστηρακίου, που είναι οι:

1) Γιαννόπουλος Ιωάννης του Σάββα

2) Κάβουρας Κανέλλος του Περικλή

3) Κασιούρας Κανέλλος του Περικλή

4) Σταθόπουλος ή Λιακογιάννης Βασίλειος του Ηλία

5) Φλέσιας Πάνος του Χαραλάμπους

Η αναγραφή αυτή είναι ασφαλώς μία δικαίωση για τους 5 αείμνηστους πατριώτες μας.

πηγή; google